Koning Middelmaat

geschreven door 
Wat mankeert er aan syndicatie?

Wat ik me dus al een tijdje afvraag: waarom produceren kranten zo’n bagger in hun wetenschapskatern? Waarom herschrijven ze stukken uit andere kranten, met nul meerwaarde? Waarom lees je overal dezelfde baggerrecensies.

Dat werkt niet meer. Online haal ik mijn wetenschapsberichtgeving van de New Scientist, mijn muzieknieuws van You Ain’t No Picasso, nieuws en opinies over media van het Nieman Journalism Lab, spraakmakende long-form features van de New York Times en al de rest vanover héél het web. En plots zou ik, op papier, tevreden moeten zijn met tweederangsberichtgeving over alles dat geen binnenland is?

Mijn vraag is dus eigenlijk: waarom probeert een krant eens niet de strategie uit die The Huffington Post online groot maakte: wij brengen je al het nieuws, soms door een eigen reporter, maar net zo goed van twintig andere plaatsen, als we niet kunnen tippen aan de coverage van elders. Een krant als De Standaard zou

Syndicatiekosten? Vertalingskosten? Ja, maar je krijgt dan wel het beste van het beste. Je loopt steeds achter, je brengt oud nieuws? Niet bij goeie partnerschappen met een sterke onderlinge communicatie. Blogs zijn niet professioneel genoeg? Veel journalisten kunnen ook niet schrijven.

Waarom dubbel werk doen? Waarom vandaag de dag tevreden zijn met iets dat niet de absolute top is?

Zijn de praktische besognes voor meer kruisbestuiving tussen publicaties groter dan ik ze inschat? Of draait het om misplaatste trots? Zijn we te bang om bij de concurrentie aan te kloppen?

delen op twitter

Koning Middelmaat debrouwere.org/21 door @stdbrouw 


 werkte vroeger voor de Guardian en tot voor kort bij het Tow Center for Digital Journalism. Deze blog handelt over programmeren en de toekomst van de journalistiek. Stijn is @stdbrouw op Twitter.